Bu gece de ölüme yenilmedin, sabaha vardýðýn için ne kadar þanslýsýn.. Farkýnda mýsýn be adam? Hayatýnýn acý olduðundan yakýnýp dururken sen, Nice hayatlar soluyor, ömrünün baharýnda.. Þanslýsýn be adam, þükret bugün yaþadýðýna..
Oysa insanlar savaþýn ortasýnda, yaþam mücadelesi veriyor. Bir diðer yanda, açlýktan ölüme yenik düþüyor nice canlar.. Sen de tutmuþsun kendi hüznünü dertten sayýp ahlanýyorsun.. Bakta gör, neler var!..
Sen teknolojinin nimetlerinden faydalanýrken, Onlar bir lokma ekmeðin hayalini kurmakta.. Þimdi geçmiþsin karþýma, diyorsun ki yüreðim acýyor.. Senin acý dediðin þey, hiç kalýr onlarýn yaþadýklarýnýn yanýnda...
Sen canýnýn yangýsýný, acý mý sanýyorsun? Filistin kan aðlarken, Afrika açlýkla savaþta Seninki de dert mi þimdi, bunlarýn yanýnda?..
Þükret haline, gülümse acýlarýna Bombalar cirit atmýyor gökyüzünde, masmavi berrak bir semayý seyrediyorsun.. Masanda orkiden olmasa bile, bir bardak çay duruyor karþýnda.. Hala caným acýyor mu diyorsun? Sen rahat uykulara dalarken, insanlar ölüm-kalým savaþýnda.. Bir kez daha düþün istersen!.. Þükret be adam, bugünün tadýna varabildiðine Ölüm kalým savaþýnda olmayýþýna Ýnsanlýktan nasibini almamýþlarýn elinde olmadýðýna þükret... Þükret be adam, þükret....!
byHaktan Sosyal Medyada Paylaşın:
byHaktan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.