Büyülendim mi nedir, sensiz hayat geçmiyor?
Adýný anmadýðým tek bir aným bile yok...
Ufka baðlý gözlerim, baþkasýný seçmiyor!
Sen gittiðinden beri, tende caným bile yok...
Yüreðim paramparça, tuz buz oldu bedenim!
Yok, kimseden teselli, az nasihat edenim…
Artýk yaþamak için, kalmadý bir nedenim!
Elim kolum kalkmýyor, tutar yaným bile yok...
Buysa sevda denilen? Sadece bir adý var...
Ne aþta lezzet kaldý, ne yaþamýn tadý var!
Her güneþ batýmýnda, günlerin tadadý var;
Yýllar geçip gidiyor, arayaným bile yok...
Sanma ki çok memnunum çekildiðin hayattan!
Aheste gidiyorken, birden düþürdün attan!
Duyuyor musun ey yar, anlar mýsýn feryattan?
Þeyda bülbüle döndüm, aþiyaným bile yok...
Karlý daðlar koydun sen, kendin ile arama!
Aklým unut git diyor, bir de gönlüm var ama...
Göster gül cemalini, merhem olsun yarama;
Yana yana kül oldum, bir soraným bile yok...
Antalya-2014/02
TDK:
tadat: sayma, sayým, sayarak yoklama yapma...
Aþiyan: kuþ yuvasý, mesken...
Aheste: yavaþ...
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.