Sevdan ile coþtu yüreðim, Ateþinde yandý benliðim.. Sevdim, sevdikçe sevdim; Sen geldin, baharý getirdin sevdiðim...
Satýrlarým seni söylüyordu, yürek sana atýyordu; Gün be gün, sevdam daha da artýyordu.. Bulamam sandýðým mutluluðum, yaný baþýmda duruyordu; Ýçimdeki çocuk saklanmýyordu artýk, alabildiðine coþuyordu...
Günler varlýðýnýn mutluluðunda geçerken, Zamanýn geçip gitmesine, aldýrýþ etmiyorduk.. Bizim için, zaman kavramý yoktu; Mutluyduk, gerisi teferruattan ibaret geliyordu…
Aþka talip olmuþ, iki yürektik; Ýki ayrý bedende, bir yürek olmuþtuk.. Tüm yaþanmýþlýklara, birlikte kafa tutmuþtuk; Bir olmuþtuk seninle, Bircan olmuþtuk…
Kapkara bir geçmiþten, Aydýnlýk bir geleceðe koþuyorduk birlikte; Yolumuza çýkan çakýl taþlarýna aldýrmýyor, Bir bir aþýyorduk engelleri, seninle…
Yâr, yüreðime buyur etmiþtim seni, Sadece sana açabilmiþtim, gönül evimi.. Yanmaya gönüllüydüm, Mecnun misali; Yanýyorum iþte, yanýyorum þimdi…
Her güzel þeyin, bir sonu vardý; Bizimde, bir sonumuz olacaktý elbet.. Yürekler aþktan yana atarken; Pusu kurmuþ bize ayrýlýk...