MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

belcemde sevda
Rampaların Ustası

belcemde sevda



bir yýkýlmýþlýktýr yüzüm
bir yýkýlmýþlýk en çok bir intihara yerdir
ve bir intihar, anneye layýk olabilmek için
yersizlikten yeðdir

yol gitmekle bitmezse eskir þarkýlar
diyen bir asabi þofördü
intihardan habersizdi
ve hep arabesk þarkýlara benzerdi sesi
sesi yok bir þarkýydý
hiç bir kulakta þýk deðildi acemi bir þairin ilk busesi..

kafiye; ömrün rehin yanlarýndan müstaðni
ve ’mafi cübbeti ðayrullah’ý bilmeyecek kadar yok olan
gece baþlarken aðlamaya koyulan
her aceleci babanýn ardýndan
diyafram çivilerindeki küflü bakýþlara sevdalý
bir deli cümbüþüydü eskiden..

eskiydim yüzümdeki acýdan
bir delinin tahammül edebileceði kadar akýllýydým
yüzümde her deliye akýllý olduðunu anýmsatan bir eski hikaye
yüzümde bir tutam gök;
mavi
belcemde sevdan
öyle bir kafiyedir ki bu
yani tarfetul ayn
yani ölüm-kalým feci hezeyan
yani göz açýp kapayýncaya..


bilirim saçmaladýðýmý bildiðini
yine de vurma yüzüme gözlerini anýmsatan þarkýlarý
anlamam aþktan
gelmezden gitmezden
’sapýna kadar delikanlý ümit’ten
ki zaten peki çoðu yoklar
ne bir rüzgar eser usulca
ne de ellerime hak ettiðim bir kýþtan bir kar yaðar
sade gözlerin
serin iklim çiçeklerinin rengi gibi daðýlýr içerime
aðýr aðýr aðar ...

Gözlerin;
seher yelinin
alaca ve ayaza kesmiþ bir gecenin son deminde
yeþile sürtünerek döþüme düþen þarkýlardýr
gözlerin baðrýmdan hayata uzanan düðüm

düðüm;
þimdi idris peygamber bir zýrh örmüþtür
þarkýlarýmý dillendirdim diye
bir düðüm atmýþtýr eylüle kasýmdan
bir iðne daha batýrmýþtýr
seherin sürtünerek yakan yerlerine
ve kýsýk ve öksürük
gülmüþtür ...

Söz uzar böylece
sen de bilirsin ki uzayan her söz
kanayan bir yarayý anlatýr
inanma!
uzayan her söz bir eylülün kanayan yerini setreyler
gözlerin dolar
aðlarsan kurban olurum sana
ki gözlerinden dökülen tapýlasý yaþlar
özün yakýnýndan sözün uzaðýndan akar

kurban;
hiç bu kadar yakýn durmamýþtým
yalancý bir aþk için ölmeye
ve hiç bu kadar gönüllü deðildim aðlamaya
kim vurduya giderken ’gün ortasý aþklarým’

encam;
bir yola azýksýz ve kanserli çýkan her yolcu
bir çingeneye sevdalanmalýdýr
gerisi yalan.

serencam;
dilimde yalancý bir eylül ve eski bir þarký
gövdeme dönüyorum kasýmdýr oysa
sen yine de beni sev, bana sevdalan..


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.