EVİNİZ

Eviniz iki katlý
Eviniz ahþap
Eviniz mahzun.

Akþamla ikindi arasýndayým
Yol boyu aðaçlarý yalýyor güneþ
Hafiften bir rüzgar.
Ve ben, yola eðilmiþ
Ve ben, ayaklarýma amade
Bütün kýzlardan
Bütün eþyadan azade.
Yürüyüp gittim
Ayaklarýmýn beni çektiði yere kadar.
Kaldýrým taþlarýnca...
Taþlarýn bittiði yere kadar.

Hep ayný yerde duraksýyorum
Ýþte!
Yine ayný yerde
Evinizin sokaðýnda
Ýçimdeki yolun bittiði yerdeyim.
Dilimde bir sus
Ayaklarýmda ayný pranga
Sözümüzün yittiði yerdeyim.

Herkes kendi halinde,
Kimseler bilmiyor oysa
Bir tek ben biliyorum neden buradayým
Bir tek ben yalnýzým sokaðýnýzda yýllar sonra
Sensizliðe bakýyorum nefessiz.

Evinizin avlusunda yas
Merdivenlerinde hüzün yüklü
Sesin çýkýp gitmiþ odalarýndan
Camlarýnda yüzün yüklü.

Cümle kapýsý paslanmýþ
Duvarlarýn da ölüm sessizliði
O karanlýk gecelerin ay ýþýðýndan
Tül arkasýndan,
Kaçamak bakýþlarýndan
Pencereden yola sözün yüklü.

Sayamadým kaç hazan geçti üzerinden
Köþelerinde kurumuþ yapraklar
Kendince açýp solmuþ çiçekler
Ýhtiyar aðaçlar.
Bir tek ben görüyorum,
Bir tek ben duyuyorum,
Bu umarsýz bahçede özün yüklü.

Sokaðýnýzýn Nisan sabahlarý vardý
Haziran akþamlarý
Yürüyüp giderdin yol boyu
Köþelerde dönüp dönüp bakýþlarýn
Gözlerimde gözün yüklü.

Akþamla ikindi arasýndayým
O eski evinizin karþýsýnda
Ilýk ýlýk rüzgar vuruyor çatýsýna
Tenini yalýyor geçmiþin.
Gözlerimde saçýný tarýyorum
Ellerini tutuyorum senin.

Eviniz iki katlý
Eviniz ahþap
Eviniz mahzun
Saçaklarýna asýlý sensizlik
Tahta kapýsýnda yokluðun
Yüreðimde közün yüklü.

Aydýn YÜKSEL-ANKARA
31.05.2015. Cumartesi-14.00

Sosyal Medyada Paylaşın: