'ben daha çocuktum anne

ben daha çocuktum anne,
sokaklar da
kýzlarýn eteðini çektiðimde,
kendimden küçükleri döverken
gücümün yetmediðine küfrettiðimde

az suçluydum
daha küçük bir çocuktum
anne.

sabahýn ilk ýþýklarýnda
sokakta avaz avaz baðýrýþlarýma kýzanlarýn
hava karardýðýn’da camlarýný kýrýþlarým da,
tenekeden davul çalmalarýma ihtiyarlarýn
sana kýzýþlarýn’da,

ben daha çocuktum
anne
seni üzdüðümde!.

daha bir kýzý sevmesini
elini tutmasýný bile bilmiyordum,
ellerim
çikolata çalarken
anne.

sirkeci’den
menekþeye tren kapýsýnda sarkýyordum
oturanlar gülüyordu anlamýyordum
sen duyduðunda
bana kýzýyordun
ben de sana,

çünkü küçüktüm
daha çocuktum bilmiyordum
seni üzdüðümü
anne.

kamyon tekerinden gemiler yapýyor,
mavi denizlere açýlýyordum
sen endiþeleniyor, üzülüyordun
ben korkularýný
anlamýyordum,
seni üzüyordum
ama daha küçük bir çocuktum,
bilmiyordum üzüldüðünü
anne.

patates’çinin tamponuna takýlýyor
mahallenin baþýna kadar ayaklarýmý sarkýtýyordum,
sen peþimden koþuyor aðlýyordun
ben kaçýyor
sana sarýlmýyordum ama
bende seni
çok seviyordum
anne.

ben daha çocuktum
anne
seni üzdüðümde.

aðaçlardan düþtüðümde,
paslý bir çivi battýðýn’da topuklarýma
ve bir deniz kabuðu kestiðinde
parmaklarýmý,
aðlýyordum ama senin neden aðladýðýný
anlamýyordum,
daha çocuktum
anne.

farkýnda deðildim benim için üzüldüðüne !.

okulu kýrýþlarýmda
dolmabahçede
tinercilerden kaçýþlarým’da
paçalarým çamura bulaþtýgýnda
sen bana kýzýyordun
ben anlamýyordum
anne.

ben daha çocuktum
sen bana kýzýyordun aðlýyordum,
neydi aðlamak bilmiyordum,
hiç üzüntülerim olmuyordu
çünkü sen
benim yerime üzülüyordun.

ilk siyasal kavgalarým
baþladýðýnda,
kimlik çatýþmalarýma yoðunlaþtýðým da
ve
çaðlayan’da
bir parkartýn vücudumda yarattýðý
tahribata
dokunurken aðladýðýnda
artýk seni anlýyordum
anne !.

þimdi biliyorum benim için hala üzüldüðünü’

anne bak
küçük oðlun büyüdü artýk.

yaðmur’dan ýslanýþlarý mecburiyetten artýk,
kar’dan eskisi kadar keyif alamayýþlarý,
kar’dan adam yapma eylemlerine bulaþmayýþlarý
artýk büyüdüðümden
anne.

anne
bak oðlun büyüdü
artýk iþsiz bile kalabiliyor.

artýk bir kýzý
uzaktan bile sevmeyi baþarabiliyor
anne.

bütün hýrçýnlýðý kýzgýnlýðý
ve suskunluðu
aslýnda
sen üzülme diye
anne.

çok caným acýyor
anne.

içimde biyerler acýyor.

sen
küçük oðlunun büyüdüðünün
farkýna varma diye
gözlerim susuyor
anne.

aðlamýyorlar sen üzülme diye !.

içimdeki acýya izin vermiyorum çýkmasýnlar dýþarýya
gözlerimle buluþmasýnlar diye.

yeter ki artýk benim için üzülme
anne.

seni çok seviyorum
anne
herþeyden çok
ilk defa susuyorum acýlara
sen benim için üzülme diye!.





Sosyal Medyada Paylaşın: