'o gün 12 EYLÜL'dü'

’benim sýký dostlarým vardý’

’ayný renk þort giymez
küçük yaþlar’daydýk
ama;
yinede ayný kýzý sevmezdik,

’ayþegül’den baþka!..

’samet vardý
yangýn yakmak için hiç çalý’çýrpý toplamazdý
çok tembeldi,
ama;
sabah olduðun’da ilk o uyanýr,
ilk o fýrlardý sokaða ve ilk o çaðýrýrdý ýslýðýyla herkesi aþaðýya,
biraz’da kurnazdý
çikolatanýn çoklu yerlerini bi’tek o ayýrýrdý

’ayþegül’e!..

’ve recep vardý
en çok kavgayý o çýkarýrdý
ama en çok dayaðý’da hep o yerdi
bilmezdi en çok dayaðý, kavgayý en çok çýkaran yerdi,
sonra akþam olduðunda, lan.. derdi ben senin yüzüne kum atmadým ki..
sen bana uçan tekme attýn!..

’en iyi dostum’du!.. ama o bile bilmezdi!..


’ya orhan
ona ne demeli?
bütün derdi sabah 8 akþam 18 kýzlarla ip atlamaktý,
ne çamlýca-gazoz severdi nede çikolata parasý diye camdaki annesine aðlardý,
isim bulma yarýþý yapardýk
’orhan’a
kimi zýp’zýp derdi, kimimiz kýz orhan,
sonra;
ayþegül gelir susun öyle demeyin derdi
ve herkes susardý
çünkü herkes
’ayþegül’ü severdi!..


’bi’de serdal vardý,
mahallenin en cimri çocuðu oydu
baba’sýda bakkaldý,
arada’sýrada toplu halde sakýz çalar, hiç çikolata araklamazdý

’uyuz!..


’bi’de tuðba vardý o farklýydý,
’ayþegül’ü bi’tek o sevmezdi
yep’yeþildi gözleri
çayýr’çimen gibiydi ve çok güzellerdi!..


’ve yine hafta’içli bir sabahtý!..

sokakta bir ses vardý ama o ses ’samet’in
ýslýðý gibi deðildi!..
’zaten samet ýslýk çaldýðýnda
’kimse
kulaklarýný elleriyle saklamazdý!..

’balkona koþtuðumda görmüþtüm
oda henüz uyanmýþ
sokaða çýkmamýþtý
camdaydý!..

’üff dedim oðlum
gördünmü arabayý?
yep’yeþildi ve kocaman’dý
arkasýnda’da ellerin’de demir sopalarla koþan adamlar vardý,
renkleri o kocaman arabayla aynýydý!..

’mahallenin bütün çocuklarý
o arabaya hayran kalmýþ ama, peþinden koþamamýþtý,

’hiç’kimsenin annesi izin vermemiþti
sokaða fýrlamasýna,

’týpký annem gibi!..

’o gün
annem anlatmýþtý,

’12 EYLÜL’dü
ve her’günden farklýydý!..

’hiç’kimsenin
babasý iþe gitmemiþ,
anneleri bakkala çýkmamýþ
zaten bakkal’da açýlmamýþtý!..

’anlamamýþtým!..

ama;
’o gün her’günden farklýydý!..

’oysa sokak
bizim sokaðýmýz’dý
koþan adamlar yabancýydý ve hiç görmediðimiz o yabancýlar,
’anne’lerimize baðýrýyorlardý,
hani;
anne’lere
baðýrýlmazdý!..
oysa büyükler bize baþka anlatmýþtý!..

’o gün 12 EYLÜL’dü
ve her’günden farklýydý

çünkü;
annem ilk kez bana sarýlýp aðlamýþtý!..

ve;
eklemiþti inþallah son olur diye!..

’anne’min sözünün bittiði yerde ben baþlamýþtým’

anne;
o abilere
misketlerimi versem, gazoz kapaklarýmý
en seviðim masal kahramaný kartlarýmý
hatta senin bana aldýðýn o en güzel ’beyaz’pamuçlarýmý
versem!..

’sokaðýmýzdan
giderlermi anne?

’bana çocuk’luðumu
çocuk’luðumun oyunlarýný geri verirlermi
anne?

’sýký ve masum!!!
dost’larýmý bana geri getirir’lermi
anne?

’ayþegül’de
olurmu aralarýnda
anne?

’hiç unutmuyorum anne’
’senin çocuk’luðunu, çocuk’luðunun oyunlarýný
’sýký ve masum dost’larýný
’ve
’ayþegül’ü
’hiç bir’þey artýk geri getirmez oðlum deyiþini’

’oysa biz
yep’yeþili tuðba’nýn gözlerinde görmüþtük
ve çok güzellerdi!..

’bu kadar kalabalýkta
çingene düðünlerinde olur
herkes oynardý
kimse kimse’ye vurmaz baðýrmazdý!..

’o gün 12 EYLÜL’dü
ve her’günden farklýydý!!!

’hiç tanýmadýðým bir ’amca’ benim olan ne varsa hiç iznim olmadan gelip koparmýþtý

çocuk gözlerimden!..

’oysa daha dün sabah bizim sokaðýmýzda hiç’birþeyin karþýlýðý yoktu
ve herkes
bütün çocuklar gibi
masum’du!!










Sosyal Medyada Paylaşın: