Suskuyu örtünmektir ölüm
Dikçe
Suskuyu örtünmektir ölüm
’Ey beni onulmaz yaralarla býrakan yedi renge çalan kan’
’Gizlice devþirilen sustalýnýn aðzýnda gerilen damar!’
Bilin istemezdim ama; iþte söylüyorum
En güzel gülüþüyle seslense çýkýp gelse ecel
Bu ses cebrâilin sesi der Ýsmailce süslenirim
Annemin kederli, badem nefesli dudaklarý boynumu öper
Gözünden akan zambak yangýsýný doldurur heybeme
Göðüs kafesini parçalar gizliden yuttuðu aðýtlarý -uðurlar-
Böylece geçerim hüzün kaplý uçurtmalarýn gölgesinden
Denizden hayli uzaðým lâkin dilimde tuz tadý çenem baðlý
Ardýmda çocukluðumu, güllerle donatýlmýþ beþiðim býrakýrým
Salâ veriliyor duyuyorum nidâ ki içimin göklerine kanat kanat
Cebimde at nalý, gözlerimde geniþ kanadýyla Annemin tülbenti
Çekilir içimden ninni sesleri suskuyu örtünen vurulan Anka’yým artýk
Dilimin servisinden sýzan kelime-i tevhit kadar deðerli kafiye bir giz
Güveyliðimin yanýnda þeb-i arûsuma doldurduðum çeyiz
Çýkarým sunak taþýnýn üstüne -insanlarýn en güzeliyim artýk-
Bilirim ölmenin hicret olduðunu, göðü süsleyen bulut olmayý bilirim
Bilirim kýrklara karýþmayý yýlký sürüsü gibi doludizgin -silkinirim-
’Ey kadim mýsralarý gezen tehdit altýnda ki meþhed’
’Korkarým haritasýz çöllerden garba düþer kýzýl bir cem’
Saçlarýmý öpücükle tarar sunak taþý susar dilimin kesilen þiirleri
Dirimlerimden ve dilimden arýnýr i mgelerim: Þerheyleki þiir bir ihtilâl
Ýhtilâlim intihara dönüþüp kesilen damarým boþalmadan
Konuþmak istiyorum kurþuni öfkeyle arþa kanatlanmadan
Sonra; kendimi sevinçle atarým buðday kervanlarýna
Uykularýmý huþu içinde öðütür yel deðirmeni ustalarý
Þafaktan süzülen an gibi otaðýný baðrým üzre kurdu güneþ
Yakamozlardan gergef beþiðimi dokudum -dolunaylarca-
Çünkü bir Anne ellerine doðrulur beþiðindeki çocuk
Çünkü isrâ’dýr samanyolu bütün yürümeler kâlû bela
Ben ölümü kalbimin panayýrý, sinemi dolduran Elif bildim
Zambaklar durdu geceye tuttu en vurgun yerimden
Binlerce þiirin içinden bir mýsrayý bir redifi -sadece ateþte okunan-
Ayaðýma taktýðým pranga gibi dilime kilitledim bekledim
Ýlkbahar esrimesi ýþýklarla kalbimi gümüþ taslarda ezer
Kanýmdan kýnalar yakarým; taki çöl topraðýnýn dudaklarýna
Kan saðanaðý baþlayýp çýðlýðýmýn yankýsý çözülene deðin:
Baþtan sona hüzün baþtan sona yadsýyana kadar yüzüm
’Deðiþmekte haritam sahibini aramakta yýlký bir küheylan’
’Ey tut beni býrakma kanýma söz deðiyor tünüyor nisyan’
...........Bu sayfayý ziyaret eden her çift göz keder elem görmesin yaþ süzülmesin acýlara
teþekkür ediyorum seçime seçkiye .
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.