taranalım vurulalım sezgisi

Dünya; parçalandýkça insanoðlu tükendi
yontuldu ve eþildi büyük kader duygusu
sonra ses bile dondu;
isli menzil ve toprak; adýna kurban verildi
nesnenin yalnýzlýðý tiril tiril büyürken
gizli bir buðday çimleniþi üþür ayýn eteklerinde

yittiðinde karanlýðýn aðzýnda alevin ýslýk sesleri
yalnýz i mgelemde yaþayan kýrgýn mevsim
kýrýlmaða duran dallarýn yeþil yapraklarýný döktü
göksel sürahiler gibi kanadý orman
bedevi gelecek devþirdi hayalarý ürkütülmüþ topraðý
baþladý büyük ölüm þarkýsý maðrur çamlarýn gövdesine yapýþtý

hangi düþe devrildiðini bilmeyen hücum þýrýngasý ayaklandý
o büyük hüznüyle külhani bir sabah ürkek yarý baygýn
parmaklarý geviþ getirirken Cehenneme beþ kala durdu
sýzýlar denizinden bir yaðýzlýk ruh esti kentlerin üzerinden
gölgelerýn inceldýði seherde bir vurgun gibi sustu
Kendini sakladýðý saman üstü çürümüþ zaman gibi’

’Aklým aþk/ol ve köklerden kurumuþ tuðlara bedelini sun!’

-------------Son----------

Ýhanetin yediveren gülü bu günler gelir saplanýr
’yýpranmýþ ruh, delirmeler korosu, sýzan salyalar’
tekrar orgazma hazýrlanýr g/özü kapkara adamlar
tüyü hiç dökülmemiþ devlette onlar, yargýçta onlar
vekaleten var olan dünya bu yüzlerin lahitiyle dönüyor

düðümü ve tabureyi halletmenin ücreti kara ve büyük
Arz yegane olduðu için kendin atacaksýn ilmiði boynuna
kendin kýracaksýn kalemi, kalkýp yakacaksýn ayýþýðýný
henüz balta girmiþ yangýný tozlu karanlýkta giyineceksin güveyliðini.




Sosyal Medyada Paylaşın: