Bilmem ben sevmeyi, öpmeyi. Karanlýk yýldýzlar benim evim. Hapsolurum boþluða, onu da deli ederim. Koparýrým bir ben daha, acýmam. Düþerim yollara, üþürüm ama donmam.
Dikenli, çiçekli bahçelerim de var benim, Çýlgýn zevk seslerinden mahrum. Köpekler ve bazý serseriler uðrar, en sefilinden. Korkarým ama saklanmam.
Sosyal Medyada Paylaşın:
kurufasulyepilav Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.