Ýnce saydam kýrýlgan zaman
Kýþtý
ince saydam bir buz tabakasýydý camda
kara kýþtý
kapanmýþtýk dýþýmýzdaki zamana
bildiðim ona dair
aklýmda kalan
kazýyýp týrnaklarýmla
içerdeki havayý ýsýtan
camdaki buz üstüne yazdýðým adýydý
o günlerden bildiðim
ve tek aklýmda kalan
belki hafýza kaybýndan
o günlere dair her þey þimdi flu
yalnýz onun adý
ýsýtandý
içerdeki buz gibi havayý yumuþatan
iki gün geçmedi eridi
su kesti pencere önleri
bahar da deðildi
yaza çok vardý
çok sonralarý nihayet girmiþtik yeni bir bahara
yine ardýnda kalan geçmiþ günlerden
bir zaman
dilimiydi
hepsi uçup gitmiþti
ona dair ve kara kýþa dair ne varsa
aklýmda son kalanlarla
içimi ýsýtan yeni yepyeni
bir bahardý
derken yaz geldi
camýn arkasýnda bu kez Begonvil’ler
ve o
uzak bir hatýra þiirlerde
halâ yerinde deðil hafýzam
her þey flu
adý neydi
nasýl biriydi
zaman baþka bir kapýya açýldý þimdi
ne o
ne de ben
yokuz
þimdiki zamanda
23/Haziran/2011/Perþembe/Bodrum
Yüksel Nimet Apel
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.