Alacaðýn olsun hayat,
Kýsacýk ömrümde baþýma getirmediðin kalmadý,
Öðretmeden çetin sýnavlara tuttun.
Bazen baþardým ama,
Bazende çocuklar gibi sýnýfta kaldým.
Kendi karnemi kendi ellerimle doldurdum.
Yaþattýklarýndan büyük dersler aldým.
Artýk imtihan olmak istemiyorum,
Yerinden kalkamayacak kadar yordun.
Ömrümün sonuna yaklaþmama raðmen,
Bak yine en zor sorularý bana sordun.
Üzülmüyorum artýk eskisi gibi,
Doðanýn bütün kanununlarýný biliyorum.
Hiç kimse için aðlamýyorum.
Çekildim köþeme kendi halimde,
Yeni bir dünya kurdum.
Ne imtihana tutulmak istiyorum,
Nede yaþadýklarýmý tekrar yaþamak istiyorum.
Kendýmle barýþýk yaþýyor,
Kimsenin adýný anmýyorum.
Kaþý gözü kara mý ?
Farkýnda bile olmuyorum.
Unuttum gitti,maziye gömdüm,
Yaktým bütün imtihan kaðýtlarýný,
Üstünde eski hayatýn yazan anýlarýmý,
Yalnýzca nefretim kaldý, senden geriye kalan,
Onuda birisine devredeceðim olursa alan,
Sevgi umudum olacak,
Ömür boyu kalacak.
Yýldýz Özcan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.