benzemedi

Buz kesti ellerim, buzu kesti ellerim.
Bir cümle çalarak baþladým seni düþlemeye,
Bir zamansýz sevdanýn yaralý aþýklarý sen ve ben,
Sonbahara esir olmuþ rüzgarlarýn kasýmda aðlayarak esmesi gibiyiz þimdi.
Ellerinle avuçla gözyaþlarýmý.
Kaç gece daha uyuyamam ve kaç gece daha dayanýrým uykusuzluða korku dolu düþleri görmemek için bilmiyorum…
Hatýrla beni þimdi.
Ve sev.
Birkaç mevsim sürer dediðim ýstýrabýný okþadýðým kadýn,
Kaç mevsimi devirdik ve ümitsiz kaç mevsim daha var bir þiþe þarapta ýslanmýþ.
Gelsen de þimdi,
Sarýlarak aðlasak, ben çocuk olsam.
Gelsen de gözlerimden gözyaþlarýmý avuçlasan,
Yanaðýnla kurutsan yanaðýmý.
Evet, iyi olan kazanmamýþ hep ve gidermiþ alýp baþýný ömür
Yavaþtan ölmeliyim.
Teninin kokusuna sarýldým uzun, uzun
Gerdanýnda nefes aldým senden habersiz.
Bir iki mýsra daha eklersem "tamam" dediðim hikayem bitmek bilmedi.
Gittikçe içine aldý bedenin beni, yüreðinde kara kalem resmini çizdim..
Sana benzemedi,
Bana benzemedi.
Ne bir tek sana ve ne bir tek bana…
Senle bana benzemeli.
Resmi karaladým, kalemimin en sert ucuyla,
Kanadýmý yüreðin ?
Senle ben çizene kadar;
Ah zamansýz sevdam,
Ah kendini ziyan etmiþ sevdam
Seni çizmeye tövbeliyim.
Bir zamansýz sevdanýn yaralý aþýklarý sen ve ben.
Sonbahara esir olmuþ rüzgarlarýn kasýmda aðlayarak esmesi gibiyiz þimdi.

Uður T.
Sosyal Medyada Paylaşın: