beni / seni / bizi
düþle
zamaný kaybetmek olsun tek kaybettiðimiz
sen düþle
beni / seni / bizi
kimi zaman gerçeðin peþinden koþa durdu çocuk, her þey yaþandýðý kadar gerçekti.
zaman, mekan, ten, ter, ses, soluk
acýdýðýnda acýdý…
caný yandý o an
geçti az sonra.
seviþti çocuk, aþk ile seviþti çocuk, her þey yaþandýðý kadar gerçekti.
zaman, mekan, ten, ter, ses, soluk
tutkusuyla yaþama baðlandý
acýsýyla doruða ulaþtý
geçti az sonra
düþle
zamaný kaybetmek olsun tek kaybettiðimiz
sen düþle
beni / seni / bizi
geçmiþi unutur insan düþlerken istese de, istemese de
düþ dediðin geçmiþin siktiriboktan zamanlarýnda kaybolmak deðil ki sevdiðim.
hadi gel gidelim desem rüyalarda geçmiþe,
bok gibi kalýrýz ortada içine edilmiþ rüyalarýn.
korku,
terk edilmiþlik,
siktir etmiþlik,
ölüm,
keder
mutluluðumu tartýya koyduðumda, dibine kadar yaþadýðým mutluluðun diyesim var ya
hadi gel gidelim desem rüyalarda geçmiþe
gelme
benim ki ne boksa iþte
senin ki de
ve hatta sikeyim geçmiþini iþte.
düþle
zamaný kaybetmek olsun tek kaybettiðimiz
sen düþle
beni / seni / bizi
tut elimi uyuyuverelim birlikte
korkma düþle
çatý katýnda olsun evimiz
ya hani ufacýk bir de terasý olursa koy dibine gerisinin raký doldur da içelim sevgilim.
ben et alamazsam kasaptan kanat yaparým mangalda
sen bide salata koydun mu sofraya
raký bitmesin yeter
birde çay demle sevdiðim
gel güneþin batýþýný seyredelim.
tut elimi uyuyuverelim birlikte
korkma düþle
küçük bir kanepemiz olsun
öle fazla saða sola kaçamayalým yattýðýmýzda hani
nefesini hissedemediðim gecenin ayý gizleyen bulutlarýný cümle alem siksin
hani sarýlmama þansýn olmasýn bana
ellerini koyacaðýn tek yer tenim olsun
küçük bir kanepemiz olsun
terle terini sileyim tenimle
üþü ýsýtývereyim seni tenimle
sen düþle
tut elimi uyuyuverelim birlikte.
düþle
zamaný kaybetmek olsun tek kaybettiðimiz
sen düþle
beni / seni / bizi
çocuk benim düþlerim senin düþlerini dövemez bilirim
ben küçüklüðümde telden arabalar gezdirirdim sokaklarýnda selamsýzýn
tencere kapaðýndan direksiyon yapar üsküdar / çinili dolmuþ çekerdim
çocuk benim düþlerim senin düþlerini dövemez bilirim..
üþüdüðünde ellerimi ýsýtacak eldivenim olmadý benim
seni tenimden baþka hiç bir þeyimle ýsýtamayabilirim
hayal kuracak düþleyecek bilmiþliklerim olmadý benim
ben sevgiden baþka düþleyecek bir gerçeði olmayan edepsiz aþýðýným senin
çocuk benim düþlerim senin düþlerini dövemez bilirim
yetersiz kalýrsa kýzma çok çalýþýr didinirim.
ama çocuk
ben seni çok severim
ben seni sek içerim
hani eksilirim sanýyorsan
her aldýðým yudumda üzerine eksilen kadar eklemezsem…
tamam sevdiðim sövmeyeceðim
düþle
zamaný kaybetmek olsun tek kaybettiðimiz
sen düþle
beni / seni / bizi
çok þey deðil
az þey
düþlemek az þey
düþlemek kolay þey
sevmek zor þey
aþk
sev
beni sev
sev
kolay düþlemek
zor sevmek
düþle
ve sev
zamaný kaybetmek olsun tek kaybettiðimiz
sen düþle
beni / seni / bizi
uður taþpýnar
7213
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.