AŞIK VEYSEL e

Alýnca sazý eline
Dokununca ince tele
Anlatamaz onu hece
Bir naame selidir sanki...

Bestesi içinden gelir
Güftesi de kendindendir
Kendini bir kendi bilir
Bir de Kara Toprak belki...

Veysel gerçekler söylerdi
Herkes de bunu bilirdi
Sazý - sözü ne güzeldi
Yoktur belki hiçbir eþi...

Hep karanlýkta yaþadý
Aydýnlattý Onu sazý
Yaarim Kara Toprak derdi.
Þimdi muradýna erdi...

1973 Mart
Sosyal Medyada Paylaşın: