O masal ki baþý var sonu belirsiz tükenirken Ve tüketirken aný hiç dönmemesine... Mevsimler devinir durur biz yalpalarken Ve yaftalanýrken ömür.
Bir düþ belki de tekrarý olmayan Susmak ise payýmýza düþen Hiç ölmeyecekmiþçesine Oysa ölürken günbegün.
Sakýncalý bir düþüngeç adý tanýmsýz Hüzünlü bir süreç her terk ediliþ Yürek de beden erir de erir Buzdaðýnýn o koca kütlesi Görünenin çok ama çok ötesi.
Bin bir sýðýntý duygu Kývraklýðýnda yakarken ruhu Hoþ bir betimleme olan biten Biraz da olsa Keþke gelebilseydi bir þeyler elden.
Ayracý ömrün, sarkýcý enginlerin Bir var bir yoksun Ne bir resmin ne de gölgen Karýþýr karanlýða onca sitem Duymadýðým, söylemediðim Bilirim ki gitmek için çok erken.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülüm Çamlısoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.