YOKLUĞUN NİNNİSİ

Hýrçýn yazgýlar deðil mi
Çizen rotaný
O dümen deðil mi
Çoktan çark etmiþ.
Ne içinde ne haricinde hayatýn
Sýrasý mýydý þimdi þu yýlgýnýn.

Yokluðun ninnisi çaðýrýyor uzaklardan
Kýrýk bir güfte nakaratý ezberimde
Hep hüzün diyor
Yine de tutamazken kendimi.
Ýçli bir dokunuþ çok uzaktan
Usul usul annem okþarken baþýmý.
Naif ve titrek elleri
Kýyamazken dokunmaya
Bin bir serzeniþ yakarken canýmý.

Safi bir çocuk dizleri paramparça
Geride kalan kýrýk ne varsa.
Ýteklenmiþ haddinden fazla
Dil yarasý, yürek yarasý
Ýstiflenmiþ tüm tümceler
Ýçinde bin bir hece
Alabildiðine vakur
Çoktan unutulmuþ belki de.
Fazlasýyla maðdur
Ne mi gelir elden…

Hicap etmediðim ne varsa
Keþke kalsa çok uzaðýmda.
Kýyýsýndan yürüyorum
Ha düþtü ha düþecek
Boðulmak bu son seferde
Kaybolmak en kötüsü karanlýkta.

Yol yordam bilemezken
Acýlar yüreðe pelesenk
Sorular cevaplar ile nasýl da tezat.
Olurun olmazý en kötüsü
Kýrgýnlýðýn yüreði örten örtüsü.
Görünememek adýnadýr belki kaçýþým
Sýðýnaðým o perde arkasý
Görmemek adýna karanlýða hapsoluþum.

Ýzafi bir resim
Ellerimle çizdiðim
Yokluk ve ben
Ýçimde yaþayan sayýsýz ikilem.

Kýdemli mi ya da sýradan
Zor mudur kanýksanan
Devinimi devranýn
Günbegün gök kubbenin altýnda yaþanan.

Tanýmsýz, anlamsýz hatta vasýfsýz
Fazlasýyla korunaklý
Tümlenmiþ bir dünya nihayetinde
Vara yoða hasret duyan
Dibinde, bitiminde þu ahir ömrün…




Sosyal Medyada Paylaşın: