Ýnsan izi bulabilmek için
kalabalýklarda kaybedersin benliðini
sabahýn soluðundan doðup
geceye fýrlatýr yaþam seni
kimileri kýrmýzý güllere aþýkken
çölü yalayan rüzgârda savrulur küller
geceye kâbuslar düþer
yitirdiklerin siner yüreðine
gece tohumunu serperken
ayazý düþer gönlüne
umut ay ýþýðýnda süslenir mi?
bahar gizlerken sevincini
ayaklarýnýn ucuna basa basa
yolundan usul usul gider yaþam
acýmasýz dillerde kavrulur benliðin
öylesine boþ, öylesine sefil kalýrki yürek
yabancý gönüllere dilenir avuç açar ellerin
ay ýþýðýna umut baðlasan ne fayda
karanlýðýn çivilediði daðýnýk bir ruh iþlenir yeryüzüne
belki de yüzüne
zemheri ayazý düþüyorsa sabaha
üþüyorsa kalan
ufuktan karanlýða yol açýlýr mý dersin?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.