Kalamadým hiç bir limanda Korktum fýrtýnalardan Göremedim ki maviyi Esmeyi ve gitmeyi öðrenmiþim ben Hep gitmelerde kalmýþým ben
Ve þimdi korkuyorum ben baþka bir limanda kalmaktan Ve þimdi kaçýyorum ben haylaz bir çocuk misali Durmayý bilmiyorum ki, gitmek zorundaydým yolun sonunda yine Hep esaretim kendime Korkuyorum duymaktan Ýçim baþka dýþým baþka Nasýl anlatabilirim ki! Orhan Veli misali anlatamýyorum
Denizin mavisini henüz tanýmamýþken Ufuk çizgisini görmeye cesaret edemez Fakat beyaz yelken güneþi selamlamak ister yine de Tek ihtiyacý biraz zaman Saatin kadranýnýn soðuk kýþ aylarýna veya aðaçlarýn yapraklarýný döktüðü günlere vurmasýdýr Ama yine de gülüþünü eksik etmeyecektir Cesaretini toplayacak, yaðmurlarý denize alabora edecek Zaman gelecek, ufuk çizgisinde güneþ parýldayacaktýr Ýþte orada denizin dinginliðinde beyaz bir yelken bekliyor olacak... Tek ihtiyacý biraz zaman Saatin kadranýn soðuk kýþ aylarýna veya aðaçlarýn yapraklarýný döktüðü günlere vurmasýdýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
EFNAN EZENEL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.