Ben yanarým da yalnýzlýðýma yanarým Hep uzaklýðým karaya, gökyüzüne Denizlerde býraktým kendimi Ayaklarýma çakýl taþlarý bata bata Hiç ayýk deðildi kafam
Hep tek baþýma yalnýzlýðýmda içerdim Hep ben uzakta Hep ben yýldýzlarý sayandým Hep ben bir baþýma bir ben - idim - Sonra bana sordular neden diye Yok bir nedeni dedim
Ben hep bir baþýma Burada dünyaya bakakalmýþtým Hep yalandý aþklar bana Sevemedim ki makul bir adamý Hep aklýna buyruk ben Gitmeye hazýr ben Hangi kayýktý ki bizimkisi bana doðru gelen Hangi gündü ki bana doðan Neylerdim aþký yalnýz bana ait olsun Ben aþka müptela sadece mecnunda
Sosyal Medyada Paylaşın:
EFNAN EZENEL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.