Uyu, uyu dediler, uyanma, yat, yat uyu!
Uyuttular milleti, hem de bir ömür boyu...
Öðretmediler asla vatan ne, millet nedir!
Türk düþmaný oldu ya, asil Türk’ün öz soyu!
Millet uyuyor sanki gözlerine mil geçmiþ!
Öyle güzel gözler ki, ortasýndan Nil geçmiþ!
Dönüp baksan haline, sanýrsýn mestanedir;
Uyumuþ kalmýþ belli üstünden yüz yýl geçmiþ!
Birileri daðýttý, yurtta kurulan toyu!
Baþýmýza tuð etti, cani baþý Apo’ yu...
Ondan bize yadigâr, bir yýðýn viranedir!
O’ ki, Ermenilerin lanetlenmiþ bir boyu...
Göremiyorlar asla, kurulan tuzaklarý!
Kalp gözü kapananlar, görmez ki uzaklarý...
Hazýra konmak ala, hem de pek þahanedir;
Hissedemez ki onlar, kuraðý, sazaklarý...
Biri tuttu savaðý, biri suyu pay etti!
Ecdadýn mirasýný hovardaca zay etti!
Þimdi, aðýzlardaki korlar bir bahanedir;
Sormayýn, milletimi dünyaya rüsvay etti...
Ruhsuz kalýrsa millet, huyu elbet bozulur...
Bellemiþler hep “kürdün, göçü yolda düzülür.”
Bilmezler ki ecdadý, Hakk yolda rindanedir!
Dalalette olanlar, akýbet çok üzülür...
Antalya-2015/01
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.