Kim demiþ ayrý düþtüðümü gözlerinizden, Ayný mehtabý paylaþtýkça Ayrý sahillerinde olsa da, ayný denizden.
Savurdukça rüzgâr o kýzýl saçlarýnýzý, Yýldýzlarý sarhoþ eden kokunuz sindikçe geceye, Er - geç bulurum sizi Ömrümce Mecnun gibi gelerek peþinizden. Zaten mavi bir nur saçýlýr, çaðýrýr beni Ay ýþýðýnda, o ipek teninizden.
Bir keman, bir çigan müziði ve yakamozlar, Bilseniz, neler anlatýr bana, hem sizin sesinizden. Bir hasretle ard arda gelip baygýn dalgalar Beyaz köpükleriyle yayýlýp kumsala Mahcup, fakat arzuyla öperken ayak izlerinizden, Coþar, kýskançlýkla coþar da çaresiz yüreðim, Sonra bir teselli arar eski günlerimizden. Bir hatýradýr ki bu, Avcumda beyaz bir zambak gibi Okþayýp öptüðüm ellerinizden...
Ünal Beþkese
Sosyal Medyada Paylaşın:
ünal beşkese Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.