" Bir ayrýlýðýn hakkýndan gelemedin " diyorsun bana kendi kendine. Evet öyle oldu...
Hiç bir ayrýlýk bu kadar þair etmedi beni, deli dumrul gibi dolanmadým etrafta. Sen þimdi buna ayrýlýk diyorsun ya.
Büyük bir yanýlgýnýn içerisinde mutluluk pozlarý veriyorsun sadece. Gülümse aþkým, çekiyorum... / Ellerimi.
Ve bil ki, dönmek denen þey bizim için deðil. Gidenler döner sadece, sen hiç gitmedin sol yanýmdaki ýþýklarý sönük þehirden. Seninle dolaþtým o sokaklarda, ýssýz parklarda. Kimselerin uðramadýðý þehrimin tek sahibiydin sen hatýrlasana. Oturup yazdýðým þiirleri toplasan bir "sen" etmiyor uzun zamandýr. Ve hiç bir "sen" ! ...
Yani; þey.... Gitmesen?
Hem gidip ne yapacaksýn oralarda, dýþarýsý kötü, dýþarýsý yalan! Kal biraz daha, ben nefesinde kaybolmaya hazýrým inan. Sosyal Medyada Paylaşın:
alicansofu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.