Ekmek yasak, aþk yasak Haketmiyorsun hiçbir güzelliði, Bunca kutsal Tanrý nimetini ve de Haketmiyorsun, özgürlüðün zerresini, Yasak sana yaþamýn tüm güzelliði.
Hakettiðin buysa!... Ve de sen bunca kepazeliðe fit olduysan Ben de býrakýrým seni kendi haline “Senden bana ne, ne halin varsa gör” derim; Zor zamanlarýn çemberinde kalýrsýn kendi baþýna.
Senin bütün sevgin amacýn buysa, Var -git bildiðin yolda oyna. Sana verilen emekler, yekmekler boþuna Yalnýz git zulmet çukurlarýna, Güzel insan müminleri de kendine yandaþ etme.
Sen ki “ulufeye esir düþmüþ” sözde insan; Kutsal topraðý kirletiyor ayak izlerin. Esir pazarýnda ucuza satýlmýþ aklýn gibi, Sanki senin deðiller, eðreti benlermiþcesine Çok anlamsýz ve de þaþkýn bakýyor gözlerin.
Gerçekten boþunaymýþ sana verilen emekler. Anlayamýyorum, bu insanlarýmýzý anlýyamýyorum!... Bunca pisliðe batmýþ, harama el uzatmýþ, Tanrý nimetinin tümünü malsýnmýþ Bu haramzadelere, bu hak hukuk cellatlarýna, Bu mümin, bu sefil, bu denli ötelenmiþ Ezilen ve aþaðýlanan bu halk nasýl inanmýþ.
KEMAL POLAT Sosyal Medyada Paylaşın:
kempol Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.