Caným
Nihayet yola çýktým geliyorum
bütün karanlýklardan aydýnlýk kapýlar açarak
dur durak bilmeden sabýrsýz bir kýsraðýn terkisinde
bu ayýn yirmi ikisinde
kýzýl bir gül açýyor göðün em mahrem yerinde
usul usul atýyor þafak
ve tül perdelerini
açýyor gün alaca karanlýk sokaða
böyle baþlýyor yaþamak
bekle beni yola çýktým geliyorum
binlerce yýldýz yaðýyordu dün gece
senli bu kaçýncý rüyanýn uykularý ki
içimizdeki kimsesizliðin kadim bir dostuydu hüznümüz
bu gün sevinçlerin tomurcuklandýðý
aþk’ýn püskürttüðü lavlarla yandýðý o gün
yedi iklimin yedisiyle taçlandýðý gün
o gün olacak
bandolarla karþýlayacak sevgili bizi
kýlýç kuþanarak
uykudaki tüm sevdalarý uyandýrýyorum
aþk’ý kuþandým yola çýktým geliyorum
beni bekle
dilimdeki ilahi gönlümdeki duayla
þaþaayla
sevinçten libaslar kuþanarak
koþarak sana geliyorum
biraz daha biraz daha diyerek Tanrý’mdan
güç versin dileyerek adým adým yaklaþýrken
Tuðba aðaçlarýnýn mis-ki amber kokularýyla
yenileniyor yeniden bir doðuþun masumiyetiyle
az kaldý bekle beni
yola dizilmiþ bekliyorlar sevenler
ellerinde kalp figürleri bayraklarla
deli kanýn bütün heyecaný ve hasretiyle
soluksuz geliyorum
sen de kuþanýp kýlýçlarýný Eros’un beni bekle
bekle nihayet geliyorum
3/Mart/2014/Pazartesi/Bodrum
Yüksel Nimet Apel
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.