sadece kuþlarýn kanat çýrpabildiði göðün altýnda gelincik daðlarda sevdiðim en güzel çiçek ve sen tanýdýðým en zarif gerçek aþýk kalpler nasýl ölmezse, aþýklar uyumaz da..
o nefes ki ürperiþinde gelincik titrer menekþe kýdemine yýllarý etiketler
duygu telleri arasýnda rüzgarýn yumuþak ve keyifli sesi daðlarý yerinden oynatýr gülmenin güç ötesi sisimsi bir güneþ çerçevesinde eriyip yok olan ýþýklar þiþinen evcimen parýltýya döner halesi
yarenin aþký edebimdir gönlümde piþer her kutlu sabaha taç olur ülker.
menekþeli sevgi gönülden eksilmezse “dua engel tanýmaz” ruh cereyaný kesilmezse