Ben ne zaman hayallerimden vazgeçsem, O’nun içine doðar aðlar. Kucaklayýþý, yara bandýdýr periþanlýðýmýn. Ellerimin yalnýzlýðýndan tutan, Gözlerimin hüznünü silen, Kýzdýðým zaman baðýrabildiðim, Bana hiç küsmeyen, Kaderimin DNA’sýnda gen Aygen.
Gürültüsüz harfler gamzen, Ýnsaný imana getiren. Duasý gözyaþýnýn, Kâinatý döndüren. Aþkýn ayeti, gurbet gecesi gözlerin, Ne putperest dinler, ne ateisti. Melekler hepiniz secdeye gelin, Hurilerin DNA’sýnda gen Aygen. O’na layýk olamadýðý için, Birer birer intihar eder günler, Oysa O gökkuþaðý olmak için, Yaðmurlarý beklemeyen, Cennetin DNA’sýnda gen Aygen.
Kalp çarptýkça yaþar insan, Gözlerin sevgimin yaþýný döktükçe yaþarým ben, Hayatýmý götürse de günler, Þu i mgemden kovulan zaman, Götürebilir mi seni benden? Ruhumun ömrü kadar, bende sevgin, Fikrimin DNA’sýnda gen Aygen.
Sefa MERT Sosyal Medyada Paylaşın:
Sefa Mert Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.