Dilimde Tüy Bitti
Ne menem bir þeymiþ kibirde inat!
Dilimde tüy bitti, anlatamadým...
Öfkeyle arýnmaz dedim kâinat,
Gevezeye çýktý beyhude adým!
Peygamber diyor da, Nuh diyemiyor!
Dinine sövene yuh diyemiyor!
Ar damarý kopmuþ, tuh diyemiyor!
Ýþte tüm bu yüzden sessiz feryadým...
Umduðum daðlara hep karlar yaðdý!
Tüm dost bildiklerim, düzene aðdý...
Üzüntüm çoktu da, tek caným saðdý!
Beraber gidecek bir dost aradým...
Ahlaki deðerler yýprandý, bitti...
Helal bildiklerim, tebahhur etti!
Hacý, hoca, hafýz, sýradan gitti;
Sormayýn moralman öyle berbadým!
Anlatmak isterim, kimse dinlemez!
Batýla Hak der de, Hakka hak demez!
Yanlýþý bilir de, iþine gelmez;
Kalbim erir gider hep adým adým...
Ruhlarý kirleten, kin ile kibir!
Onlarla dolmuþsa defter-i kebir...
N’olacak dünyada olsan ekâbir?
Nasýlsa dolacak ömr-ü miadým...
Allah’ým aklýma mukayyet olsun!
Dilerim milletin çilesi dolsun...
Soygundur, vurgundur, artýk son bulsun!
Temiz bir memleket, bir tek muradým...
Antalya-2014/12
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.