ESKİ HÜZNÜN YENİ YILI
Gördünüz iþte her þey yerli yerinde
O hýrçýn þey -üç harfli - en olaðan haliyle iþliyor
Savaþlar, taze çýðlýklar, mezarlar serpiyor masalýmýza
Gizli bir aþký açýða vurarak tarih diyor dilimiz
Gerçeði çiðnemiþ kutsal her bayrak gibi
Televizyonlarýn, gazete manþetlerinin, politikacýlarýn
Yeni þapkalarýndan eski tavþanlarýn
Önce maðdur sonra zalim uzuvlara sindiðini
Umarým siz de gördünüz
Ýþte her þey yerli yerinde
Günler, her sabah daha çelimsiz ve kýrýþýk
Oysa acýyý sadakatle devrediyor
Yeþil reçeteler, sanrýsý yeryüzünün en saðlam yerde
Açlýktan ölen ile tokluktan ölenlerin tuttuðu köþe biraz eskidi
Suratlara vuran piyango ihtimali
Balkonlarda asma bahçeler, bankalar, kerrat cetveli
Düstur-u cidal, bütün uyuþmazlýklar
Dürüst bir terazi ancak devrilirdi
Hala aþka susayanlarýn azmettirici boþluðu ve
Yosmalarýn açlýða inat sarýlmalarý varken
Havai fiþeklerin karanlýða anlýk galebesi ile
Hadi mutlu þarkýlar söyleyelim inanmak isteyerek
Soðuk bir yýldan berbat bir yýla basan sokak çocuklarý
Sokaðýn merhamet adý gibi gelir
Onlar þiirlerde eski resimler gibi hep anýlacaktýr
Bir þair boþluða ne ekleyebilir ki aðýtlardan baþka
Alýþýlagelmiþ hüzün, sabahýn ilk horozu
Sanýrým Afrika’nýn ilk sabahýndan kalma
Yine uyandýracak doðanlarý veya ölmeyenleri
Bütün tutarsýzlýklarý geçip çabucak alýþacaðýz
Ölü takvim yapraklarýna ve seyrek-kýr saçlarýmýza
Çünkü uyum en belirgin kaderimiz
Yýl, on üç milyar ve zamanýn planý bitmedi
Bir deney hayvaný kadar insan insaný tanýmaz
Hangi maharetli el bölüyor insanlýðý pasta keser gibi
Bunca ayrýmcýlýða, çarpýklýða, dar kalýplara
Hem nasýl oluyor ‘Sürüden ayrýlaný kurt kapar’ aldatmacasý
Gerçek þu ki sürüden ayrýlan hüznü ile tek baþýna
Emin olun, çöreklenmiþ hüzündür insanoðlu
Onbinlerce ýþýk yýlý öteden keþfedilip sorulur belki:
Nasýl oluyor bunca menfur þey bir toz zerresinde
Nasýl oluyor bunca boþluk varken
Sorarým yeni bir þeyler var mýdýr anakaranýzda
Yoksa bilmiyor musunuz bütün kara tonlarýnýn ayný olduðunu
Yeni bir þeyler var mý anakaranýzda
Hüzne ait olmayan
Zoraki bir ümidin dýþýnda
Onu hiç söylemeseydim, büyüsü kayboluyor
Yine de az þey deðil, siz de gördünüz
Bu kadar hüzne bu kadarcýk ümit nasýl da yetiyor
Ýnanýr mýsýnýz kararsýz kaldým
Kývrýmlarýmý kelimeler yýpratýncaya kadar düþündüm
Eski hüzünlü yoksa yeni hüzünlü yýl mý daha iyi diye
Ne de olsa içinden büyük patladý hüzün
Ve maðrur anýlar yaþlandýrýyor bizi
Sonra aynalar söyledi, hüznün tek parça olduðunu
Ýþte insan hesabýyla bir yýl daha bitti
Birçok hüznü geride býraktýk, sevinin
Yaþasýn yeni hüzünler
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.