Durdu durmaz olasýca dilim. Deniz’i-deryada dolaþan kelimeler Takýlýp dururdu oltama her an. Bir cevap çýkardý içinden belirsizliklerin.
Kendi yolunu çizerdi kelimeler. Ben kimi zaman karþýdan bakar Çizdikleri yolu izlerken, Kimi zaman yön vermek için didinirdim.
Þimdi sisler mi yolumu kapatmýþ, Gözüm görmez olmuþ ileriyi. Kelimeler mi balýk olup pullanmýþ, Kayýp gider oltama vurmaz biri.
Kim çaðýrmýþ beni sükûnete de Durmuþ durmaz olasýca dilim. Kim büyülemiþ beni böylesine Kelimeler deniz, ben deniz içinde Yüzmeyi bilmeyen balýk olmuþum.
GUNE
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gune Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.