Gidin kalabalýklar, beni benle býrakýn;
Benim adým yalnýzlýk, bende sükût bulur ân.
Altýnda ezilirken tanýmsýz bir firâkýn;
Manidâr gülüþümle çýlgýna dönsün zaman.
Kýrýk dökük taþlarla dolu olsa da yolum
Katmer katmer sabýrla duvar örülmüþ solum
Kadere yazýlmýþken; doðum, yaþam ve ölüm
Neye yarar þamata uzasa kervan kervan.
Feryatlarým kül olur, içimdeki kor "sus"ta
Serzeniþlerim fevri, duygularým mahpusta
Avazým kuyulardan yansýyan her akiste
Yok mu; bu hâli kâra çevirecek bezirgân?
Yoksa sen yalnýzlýða; sevimsiz yâr mý dersin?
Kuru kalabalýklar, bana aðyar mý dersin?
Bugüne kadar duyup, görenler var mý dersin?
Kadere karþý zafer kazanmýþ bir kahraman.
mehmet ziya dinç
28aralýk2014