kýþ olduðuna inanasý gelmiyor insanýn
oysa dün son günüymüþ hazanýn
bugün yirmibiraralýkikibinondört
günlerden Pazar, hava öyle güzel ki
belki dün temizlik yaptýðýndandýr gök kubbe…
þimdi deniz kýyýsýnda olmayý ne çok isterdim
lodosta iliklerime kadar üþümeyi, köpüklerde taþ sektirmeyi
balýkçý restaurantýnda taze salata ve ýzgara yemeyi
üstüne pek gitmez ama uçsuz bucaksýz mavilikler eþliðinde
ya bir fincan kahve ya da demli bir çay içmeyi…
ne zaman yolum düþse hiç deðiþmezdi hava
dalgalar kýyýyla sarmaþ dolaþ, masa örtüleriyle
köþe kapmaca oynardý begonviller
þu an hala çiçek açýyor olsalar gerek
beyazý çok þýk olurdu, Çingene Pembeleri de…
eve dönüþ yolunda saðlý sollu limon bahçeleri
ve çevreleyen kargýlar süzüm-süzüm süzülürler
onlarý izleyerek yol alýrken, bir de gaipten gelen
“Ney” sesiyle irkilmek var…
ya Mevlana’dan bir mesnevi ya Yunus’tan bir ilahi
eve gelene dek sürerdi serenatlar …
dýþ kapýda karþýlayan fesleðenlere sýrnaþmak var ya,
canýma can katardý, ne muazzam bir þeydi kokularý
sonra bahçe duvarýnda göz göze geldiðim kedi
peþine takýlýp, içimden neþeyle koþturmak gelir
yani çocuklaþýrdým birden… sonra vazgeçerdim…
kovalasam da yetiþemezdim ki …
nefes nefese kalýrdý yüreðim…
iþin kötüsü, bu gün usul-usul yoklayan
bir de aðrýyla tanýþtým alýþýk olmadýðým
kondurmamaya çalýþarak kriz geçirdiðim hissine kapýldým
Allah’tan deðilmiþ, çabucak kendime geldim
korkmadým aslýnda, korkmadým ama bir saniyede
istesem de istemesem de, dünya bile deðiþtirebilirdim …
“rivayet bu”
günü geldiðinde elbet bozulacak ezberlerim …
21 Aralýk 2014-Hatice AK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.