Bir avuç kül þimdi Aþkýn g/izleriyle yanan o kor..
Ben seni kör bir býçak gibi taþýdým içimde Bir sitem gibi taþýdým izlerini yüzümde Tenime düþen terinden Ilýk nefesinden Kaynayan bir volkan içtim her gece..
Gözlerime yerleþen nefti yalnýzlýk, Ve kalbimi her kýrdýðýnda Gülüþüme eklenen hüzünle bekledim.. Suyu çekilmiþ bir okyanus gibi bekledim Kuruyan ruhuma bir damla yaðmur gibi düþmeni..
Oysa biliyorum, Gözlerimde kahvesi tüten gözlerin “dön” diye biten bütün sözlerim boþuna Boþuna bu yaðmurlar Bu fýrtýna, bu tufan.. Her kâbusu hayra yoruþum, Umudumu bir kelebek kanadýna yükleyiþim boþuna..
Þimdi “hoþça kal” lar söyletip dilime, Sessiz sedasýz çekilmeliyim içime..
Bir aþký en güzel ben uðurlarým bilirsin Ýzlerini geçirip yürek süzgecimden, Akýtýp içime anýlarý Bir kuþ misali uðurlarým.. Hiç var olmamýþsýn Ve hiç sevmemiþim gibi..
SUEÑO Sosyal Medyada Paylaşın:
Mısrâ-i Âzâde Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.