Ýstiklal Þairine Arz-ý Halim
Korkma diyordun ya sen, marþýmýzýn baþýnda...
Gölgeden korkar olduk ey sultan-üþ þuara!
Senin kahraman ýrkýn, elbet Türk’ ün baþýnda!
Varsa gel bir tane bul, pek kalmadý þu ara...
Þafak sökmek üzere bayraðýmý yaktýlar!
Asýmýn nesli derken gelenler alçaktýlar...
Olan ihanetlere aval aval baktýlar!
Þimdi milletin derdi, varsa yoksa keþ para!
Torunlarýný görsen, hepsi mezarcý baþý...
Çok zor korunuyoruz, her baþta sapan taþý!
Türk’ üz diye gelenler yaptýrmýþ çakma aþý!
Sahip mi kaldý bize, ne vezir, ne vüzera?
Kendi ocaðýmýzý kendimiz söndürdük biz!
Ülkeyi muharebe yerine döndürdük biz!
Aziz ecdat kanýný buz gibi dondurduk biz!
Bundan sonra ne etsek kapanmaz ki bu yara...
Mebus olup gidenler, sözünü unutuyor...
Hainle kahramaný bir kefede tutuyor!
Agop’un kör kaz gibi, ne bulursa yutuyor;
Milletin aðzý ýslak, seyrediyor fukara...
Bayraðýmýn yýldýzý parlamýyor ki artýk!
Vatan, namus bilmeyen ar damarlarý yýrtýk,
Kanal kanal dolaþýr münafýk üç beþ sürtük;
Düþündürür milleti, bir görsen kara kara...
Gülmemiz mümkün deðil devran böyle sürdükçe!
Bölücüler daðlardan hýyanetle ürdükçe!
Bu duyarsýz neslimiz aymazlýkla durdukça;
Biz aðlaþýrken onlar, vuruyorlar sagara...
Düþman deðil, bir yurttaþ bayraðý yere attý!
Devlet kaldýrýr dedik, o da yan gelip yattý...
Ne yapsýn nazlý hilal çehresini bir çattý;
Yürekleri kararttý payitaht’ým Ankara...
Affet bizi ne olur, istiklalin þairi! !
Öyle olmazlar gördük, kaybettik biz þuuru!
Ýçim yanýyor þimdi yazarken bu þiiri!
Ey ecdadýmýn ruhu, n’olur geçerken uðra!!
Ýstiklalin kahrýný hep çektiniz üstadým...
Olmasaydýnýz asla Türkçe olmazdý adým!
Dünya durdukça dursun bayraðým tek muradým!
Saflarý sýklaþtýrdýk, bir görsen, sýra sýra...
Sýrtýmýz TANRI daðý, önümüzdeyse HIRA!
Antalya-2014/12
TDK:
aval aval: þaþkýn þaþkýn, avanakça...
vüzera: vezirler
sagar: içki bardaðý, kadeh...
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.