insan hayatýnda iki günü unutmaz
biri, doðduðu günü
diðeri de , neden doðduðunu anladýðý günü
çýplaklýðýmýzla daðlýyoruz birbirimizi
daðýlýyorum çok sonralarý
saat O’nu benden geçirince
içimde heveslisi ötmeye kuþlar hazýr
oysa mevsimler göçenler için
bir yerde ölesiye kalmak hangi kalbe yakýþýr
kaç kýyýdan toplanmýþ taþlarla batýyoruz dibe
biliyor musun
daldýðýmýz solgun teninde
vurgun acemice bir soygun
seviþtiðin bir adamý sevemezsin
sevdiðin bir adamla seviþtiysen
yýllarýn derin kalýntýsýndan
sessizliðimizin üstünden
tozlanmýþ, dalgýn bakýþlarýmýza uzanan bir söz var
bir tek yaðmurun sesiyle tanýdýk
yalnýzlýk
gecenin göðsümüzde unuttuðu
bitmiyor bitmeden bitmiyor
geçirmiyor kullanmadýðý günlerin içinden
baþ dönmesiymiþ
yere yýðýldýðýnda biter diye fýsýldýyor
bazý þeyler bir çýrpýda silinmez
ama çýrpýnarak mutlaka silinir
birbirimize iyi gelecek þeyler biliyorum
uzaklarda fazla uzaklarda
ararsak büyümemiþ bir sevgiyi buluruz belki
kýsacýk sokaklardan vazgeçip
durup geçmiþ bir kavþakla hesaplaþarak
sürgüne açýk kapýlarýn eþiðinde
çok oyalanmadan
kafandan dýþarý çýk
orasý çok kötü bir yer
birbirimize iyi gelecek bir yer biliyorum
öldüðümüze göre artýk yaþayabiliriz