Bu Şehir..

bu þehir,
iþte bu þehir,
önce yastýk altý düþlerim,
sonra da yastýk altý gözyaþlarýma sebep..

nereden bilebilirdim ki bir gün,
her þeyden çok istediðim bu þehri
her þeyimle uzaklaþmak isteyeceðimi..

avucumdan düþmesin diye sýký sýký tuttuðum düþ’lerimin,
bu þehrin sokaklarýnda teker teker düþüreceðimi bilemedim!
içime kaçan hasretle,
içimi çalkalayan bir uðultuya döndü bu serseri þehir..
ve bekleyiþ dedim her meydanýna,
her bekleyiþ,
bin susuþ ekledi adýmlarýma..
duyamadým, göremedim,bilemedim..


hangi vapuru huzura gider artýk,
hangi otobüsü mutluluða..
içimi bayýltan bu kadar yokluk içinde,
elimden tutar mý bu kalabalýklar
yüzümü okþar mý rüzgarý..
yoksa ölüme sarýp, biraz daha mý toprak atar ölü cesedime..
nefeslerim aðýr aksak,
öksürükler parçalamadan yüreðimi,
öper mi merhamet kuþlarý..
kanatlansa kýrýk kalbim,
yetiþir mi göçmen kuþlarýn sürüsüne?
-beni de götürün!
gittiðiniz bilinmez ülkelere..

kaç vaveyla olacak içimde bu þehir!


Semra’m Öztekin



Sosyal Medyada Paylaşın: