İnsanlık Utancı Bosna Katliamı.!

Ve sýkýþýr bir köþeye insanlýk…
Onu duyan kulaklar saðýr,
Onu gören gözler kör,
Vicdan ehlileri suskun.!



Kuyular kazýlýyor,
Ýçine atýlýyor Yusuflar..
Meydanlar cehennem yeri,
Ateþ yakmýþlar,
Elleri kurusuca Ebu cehil’in torunlarý.!

Ne zalim idiler o Bosna Sýrplarý,
Ne günahý vardý ki Boþnaklarýn..



Hiç korkmadýlar mý katlederken o masum insanlarý?
Hiç utanmadýlar mý kirletirken o körpecik kýzlarý?

Tarih boyunca hiç deðiþmedi o zalimler,
Yeri gelince deðiþmeyi bilemediler o nasipsiz Ýnsancýklar!
Yalýnayaklara prangalar vurarak tutsak ettiklerini sanarlar,
Bilmezler mi ki Rahman’ýn gazabýný, O ahmaklar!

Yer unutsa bile, gök ehli hiç unuttur mu bu vahþetleri.
Zalimler unutulmaz,
Unutursak kalbimiz kurusun!


Savaþ ortasýnda þehit düþmeden
Bosna’lý çocuðun annesine haykýrýþýydý:
“Çocuklarý küçük kurþunlarla öldürürler deðil mi anne? “
Unutulmayacaksýn küçüðüm!
Ve hiç unutulmayacak Boþnak Müslümanlarýn kaný.



Selam olsun sana Bosna,
Selam sana bilge kral Aliya..
Hüzünlü selamlar olsun,
Suskun, feryad bakýþlý mazlum coðrafyalara
Kafkasya’ya
Suriye’ye
Patani’ye
Filistin’e
Mýsýr’a
Ve Hamas’a da selam..



Vurulmuþ hayallere,
Parçalanmýþ umutlara inat,
Zalimler için yaþasýn cehennem!

Ve haykýrdým içimde;
Ne çok acý yutkunuyor mazlumlar,

KAHROLSUN ÞER!

…

Semra’m Öztekin






Sosyal Medyada Paylaşın: