Beyaz tül elbiseli sarýþýn bakireler Hava iyiden iyiye kararýrken bir yandan güneþ aralýklarýndan gülümsüyordu bulutlarýn geceyi tutmak için ellerinde yýldýzdan bakireler elbiseleri beyaz tülden saçlarý sarýydý bazýlarý tutunamayýp kayýp kayýp gidiyorlar ki büyüsü çözülemeyen zamandan bir yandan konfetiler serpiyorlardý sarý yeþil mavi biraz biraz biraz vakit varken henüz tek tük yaðmur damlalarý ýslatýyor alaca karanlýðýn saçlarýný suyun þýpýrtýsýyla gazellerin hýþýrtýsý ses oluyor yol üstündeki bu gizemli geceye yaðmur belirtisi birazdan saðanak yaðacak belli gece kilit altýndaysa altýn anahtarý bad-ý sabada
bahçede örtüler ýslanmadan kuþlar hep birden havalanmadan ürkerse ya hüzün titrerse yer
gonk vurur mu sabahýn ilk doðumuna gonk vurur vurmaz baþlýyacaklar bakireler Kastenyet’leri tül beyaz tül elbiseleriyle dans etmeye biraz biraz biraz vakit varken henüz koþup deniz kýyýsýna son gün batýmýna kadar orda bekle demiþtin ve ýslanmýþ eteklerini toplarken daðlar güneþ aralýklarýndan gülümsüyordu bulutlarýn ve daðlarýn tepelerinde karlar kýraðýmsý inceden kristal son bakýþý vuruyor damgasýný evden kaçan kýz gibi güneþ bakir batarken yanaklarý al al
18/Ekim/2014/Cumartesi/Bodrum
Yüksel Nimet Apel
Sosyal Medyada Paylaşın:
yukapel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.