MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Mim Olmuştum
ah Tamara

Mim Olmuştum



Bazen çok oluyorum kendime
Soruyorum bunca zahmetin raðmýna çekilir mi
Bir iyilik hakký için bile var ol(a)madýktan sonra
Ey hayatýn,
içimde kiþneyen nefsi
Ey kendini ihbar eden günah
Ýblisliðini biriktiðim cümle kapýsý
Ah ki ah
Ah þimdi Filistinli bir gencin savurduðu taþ olmak vardý!
Ve çýð gibi çoðalýp içimdeki yahudilikten baþlayarak
Baþýmý secdeye gömdüðüm gibi
Ýsraili Kudüs é gömmek vardý...

Þehlalýða bürünen kavgalarda
Vazgeçilmezliðimi yitiriyorum
Ben bendesi oluyorum kendimin
Ben kalbimin sefinesiyle yüzüyorum
Geceyi kelimeler deryasýndan
Çýkarýp arzediyorum
Ýyilik diye bir sevmenin
Göðüne açýlan aþkýyla
Þiir serdediyorum
Sen duy diye kalbini
Ve peþisýra yürü diye
Elif gibi doðrul diye
Dal gibi rukuya varýp
Mim gibi secdeye git diye
Ve bil derdinin hükmünü
Allahlý ol diye
Þiir serdediyorum...

Çok zamanlý sevmelerin avuclarýndayým
Kýlýkýrk yararak aldýðým son nefesin
Naif sessizliðiyle buluþtu nefsim
Ateþ karýþtýran dilim sanki
Her söz harlý kor
Ýçime ilikleniyor þiirim
Elim aklýmdan azade
Sesim gönlümün murabýtý
Kafi deðilken aþk
Yetmiyorken hiçbirþeyin mihneti
Olamýyorum ne dünümden
nede yarýnýmdan razý
Daha çok alýþmadan yaþamaya
Bulaþmadan günaha
Maveraya doðru
Bir gitme çaresi bulmalý!

Kendini kazan bir ferhat’ým bu demde
Ýçimde ki çöllerde arýyorum leylayý mecnunca
Fuzuli aklýmýn kalbiyle
Susuyorum hayatý boylu boyunca
Beni söyleyen her kimse
Gelip kapýsýnda geda oluyorum
Gidiyorum en uzun yollarý tercih ederek
Özgürlüðüm azaldýkça kendimden oluyorum
Ben baþlangýcýyým ömrümün
Hikmetini örüyorum yaþadýkça
Yaþadýkça þiirin çýkmaz sokaðý oluyorum
Yaþadýkça inadýna ölüyorum!

Dün yine sabahtý
Göðün gönlüne doðruydu umut
Darýlmaca yok muhabbet kesiyordu yüreðim
Müþterisi çoktu mevsimin
Nefsini aþaðýlayan kývamda esiyordu rüzgar
Bir mim koydum bende
Sen ülgeni oldun ey katilim
Þah damarýný kesip ömrümün
Hiç kimsenin susmadýðý yarýnýma koydun
Dün yine akþamdý
Uhrevi ihvanlýkta karar kýlmýþtý yýldýzlar
Iþýk hýzýnda þiir akýyordu hüzün
Vaktin bitiyor oluþuna
Ben tam yerinde mim koydum
Kendimi koydum iki yakýn dudaðýn arasýna
Issýz bir kelime gibi sýçratýldým
Ýþte en çok ben oydum
Yani hangi mesafeden bakýlsa
Malum sebeplerden ötürü
bir mim olmuþtum

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.