Ben temlikli bir musibetim
Ýlk kendime hýnç besleyerek
Bir ömrü fütursuzca yedim
Kelime yoktu sessizliðimde
Bugün safi bir karanlýk yudum
Göz pýnarlarýmdan susayarak
Yine boylu boyunca sustum
Ýçimden kendime aðlayarak
Bak dedim sustalý gözlerime
Ýçi mavi daha içi kapkara
Maslahatý bu suçlu þarkýnýn
Dilime dolanan nakaratýnda
Ben dedim ya deli geçmiþim
Ne yaþadýmsa oradan buradan
Bir ýrmak gibi bulunca yataðýmý
Akmaktan baþka ne olaydým
Aklým sýçrardý sevmek görsem
Kendime kaçýþým tek çareydi
Ben gül kuruttum dil altýnda
Ben çarþýlardan soyundum
Seni ihmal ettiðim doðrudur
Bir uçurumdan düþerken kendim
Gibi bir yalnýzlýkla baþ baþa
Býrakýp gittiðim doðrudur
Baðýþla beni bir dilenci çanaðýna
Dök içimden akýp gelen mangýrlarý
Yok belki bir baþka ilahem
Ýllallah dedik bir kereden sonra
Þimdi al gel ucuzlayan bir namaz
Safýndan tut matemini acziyetin
En babasýný çaðýr aþk denilen illetin
Yoksa mevsimler içimde hiç aymaz
Öncü birlikleri olsun ölülüðün sesi
Nadimi aransýn bulunsun simyacý
Halka halka çevirsin beter hüznümü
Þimdilik bende kalsýn bu ezber
Aklýn düþ daðlarý yok damardan
Yolu sökük mezbahalarýn artýk
Kelime akýyor toprak ýrmaklarýndan
Kelime bir geçilmez sýrat artýk
Rakkasenin malzemesi bedenden
Sükun ederken ahenkli þehvet
Alýp geceye sývayasým geliyor
Ürpersin diye yaftalý güneþler
Solo kavgalarý olan sokaklarýn
Aðýz dolusu samimi küfürlerini
Ýki minare arasýna çerçeveleyip
Assam diyorum misalen
Ben diyorum ben kime diyorum
Ölüme hiç kala bir saðýr adamým
Þunun þurasýnda kafalayýp vakti
Ecelimin azrailine selam diyorum