Yeni deðil, bu çatý on yýl önce verdi bel!
Hesap bilmeyenlerin yapacaðý da buydu...
Hemen günah keçisi buldular bir paralel;
Oysaki bu imama ilk kendileri uydu...
Ýþleri çýkýþýrken ikisi de "ak" týlar!
Birisi benzin döküp ötekiler yaktýlar...
O dem paralel yoktu, millete dik baktýlar;
Üç maymun gibi bunlar, ne gördü ne de duydu...
Teknoloji geliþti, yapýldý hep "tape"ler!
Güç birliði olunca, kolay oldu tepeler...
Asker hapse girince, kazanýldý cepheler;
Çünkü ordu bunlarýn en büyük korkusuydu...
Doldurdular oylarý, güçlendi cýlýz eller!
Tekmeyi sallayýnca, büküldü halkta beller...
Cemaat de neymiþ ki, onlar hep paraleller;
Aslýnda tüm planlar, laikliðe pusuydu...
Her gün at oynattýlar karþý koymak ne mümkün!
Dediler; ey ahali, önümüzde diz çökün!
Ya taraf olun bize, ya da huduttan çýkýn!
Bu, yeni bir huy deðil, erk/in eski huyuydu...
Ortalýk çok karardý, lambalar söndü yine!
Memleket taþ devrine sanýrým döndü yine...
Artýk mum yakýlacak, kara göründü yine;
Sigortayý attýran, ampuller deki "duy"du...
Antalya-2014/12
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.