Yetmişinde, aşk'ı özlemek ev hayali kurmak olmuş! yüceak
Yetmişinde, aşk'ı özlemek ev hayali kurmak olmuş!
Yunus Emre der ki; "Aþka vardýktan sonra kanadý kim arar!"
Of ki Of, bir kaç insanýn iþine yaramak için, az kazanýp, daha çok çalýþmak, daha çok üretmek zorunda olduðumuz hayat...
Milyonlarca çok, evin olduðu ülkemde, "Acaba benim de bir evim olur mu?" hayalleriyle yetmiþ sene geçiren, "Þükürcü gençlere" takýldým dün...
Aman! kurban olduðum Allahým, bu nasýl bir yaþam, geçtim cehennemden, bekleyemem, kendime söz verdim gülüm, kanatlarým çýksýn, çok sevdiðim güneþe gideceðim, yakacaðým kendimi...
Kanatlarýn yoktur artýk, baþlarsýn topraðýn kokusunu özlemeye, istersin, bu kez dönmek için yanýp tutuþursun, insan bu, hep özler ve istemez mi?..
Yetmiþinde, aþk’ý özlemek ev hayali kurmak olmuþ!
Bazen, sevmeyi özler insan, hani sevmek uzak durmasýn, geç kalmadan gelsin desin, geldiyse sana sevmek, ne kanat býrakýr ne bir avuç toprak, ne de sen gülüm...
Yanarsýn sevgiliye çýra gibi, küllerin zemheride uçuþur havaya, bir tek adý aþk kalýr! Atilla Yüceak Aralýk 2014 Araþtýrmacý Yazar -Þair
Sosyal Medyada Paylaşın:
yüceak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.