MÜFLİS İNSAN!
çeliversem akrebin bacaðýndan
yelkovan naçar kalýr mý bilmem
ruhun cenderesinde sýkýþmýþ kalbe em
hep sermayeden yerken iflasa süreklenen tüccara benzetirim kendimi
akýlsýz insan
yeksekan ömre inat dört nala koþup uzaklaþan
yoruldu gözler kum saatini izlerken
tutamaz ki hiç bir el
bilirim
akýp giden suya benzer
bendine sýðmaz
koþsam bile ardýndan yetiþemediðim
zaman
tik tak tik tak
hiç yorulmaz mý saat
aðýrlýk çöker omuzlara
bel bükülür
aðarýr saç
oturduðu dalý keser
tak, tak, tak
balta habire vurur
yaslanýr zamana
kayar kum taneleri ayaklarý altýndan
zamana yaslanýrken yaþlanmak
aynalara küsmek bundandýr iþte
inkarla geri gelmez geçen yýllar oysa
aldanýr insan
bu ne cesaret
her kürekte biraz daha
biraz daha derinleþir mezar
ve gözleri hala arkasýnda
kendi boðazýný sýkarken
bir baþkasýný suçlar her defasýnda
uslanmaz insan
zaman deðil suçlu olan
zamaný boþa harcayan
müflis insan
zamana mý meydan okuman
yelkovan mý çelme takmak istediðin
akrep mi
akrebin zehiri mi susadýðýn
ölüme mi yoksa isyanýn
dikkat et
insan ne kadar da cesur
deli cesareti hunisi baþýnda
görmez mi hâla
bir yaprak daha el sallamakta
nanik yaparak
her girdiðin yeni yaþýnda
biraz
daha
asýlýyorsun
topraða
ve
gözünü sevdiðim duâ
kulun
naz
ve
niyazý
Yâ hu
Yâ hay
Yâ Rabbi
Ne olur Allah’ým
ölümü öldürme
Deðil midir ki muradý
Aþk_ý vuslat her kulun
Ölüm binektir, dünya gurbet
Ýlmek ilmek dokuyorsak ömrü
Elbette çaðýyoruz ölümü
Veren sensin
alacakta sensin
elbet
Þükür
Rabbim
Þükür
Ölüm ne güzel nimet
Not:
Eski bir Türk saatinde 12 anlam: Hak,tevhid,ilim,irfan,akýl,hikmet
insan,amel,Adl,ahlak,umran,îslam.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.