EY SEVGİLİ GEL !

vuslata engel bir incecik perde
o güzel muþtu
kimbilir ne zaman ve nerde
cismim aciz
cismim garip
uzanýr hayalimde
yerde

kanatlanýr uçar semaya ruh kuþum
sararýr solar
sanýrsýn ki hazanda bir
yaprak
bedeni çeker
mýknatýs gibi kara toprak

"müjde hiç ölmeyeceksin "
derken bir ses
düðümlenir nefes

ey sevgili
ey ölüm ’"merhaba "
diyerek gel
karanlýðýmý bir ýþýk hüzmesi ol del
eserse nur ile
yel
korkutmaz
boðmaz akan sel

ne demiþ üstad;

"Ölüm güzel þey, budur perde ardýndan haber./
Hiç güzel olmasaydý ölür müydü Peygamber?"

ey kara sevdam
Rabbimin hediyesi ruh kuþuma can
ruh kuþuma kanat
yaþamak aðýr yük
geç kalma
gel

gözlerime sürmeni sür
hayýrla sonuçlandýr ömrümü
þöyle yavaþ yavaþ dür

uzat ellerini tut elimi
sür yüzünü
ruh kuþumun yüreðine

annem gibi
annem gibi yüzüme gül


















Sosyal Medyada Paylaşın: