Rüzgar artık bizim kalbimiz olmuştu
Rüzgar hafif hafif esmeye baþlamýþtý,
Sanki bir þeyler anlatmaya çalýþýyordu,
Ben seni özledim edasýyla rüzgar sarmalýyordu,
O an tekrar tekrar hatýrladým seni,
O rüzgar ile özlemini, hasretini yollamýþtýn,
Bana sarýlan rüzgar hasretini gideriyor,
Tekrar tekrar sana geliyordu,
Böylece sabaha kadar devam ettik,
Rüzgar artýk bizim kalbimiz olmuþtu...
Artýk rüzgarlý hava oldu mu,
Bil ki artýk dýþardayým,
Sana olan hasretimi gidermekte olacaðým,
Hazanlar ve kýþ bittiðinde hasretimiz son bulacak elbette,
O günü biliyorum ki sende iple çekmektesin,
Arada hasret de olsa aþkýmýz büyüyerek devam edecek,
Sana bu satýrlarý yazarken yine rüzgar esintisiyle geldi,
Beni sevdiðini kulaðýma fýsýldýyordu,
Bende rüzgara seni sevdiði mi iletmesini söyledim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.