Azap Ağıtı
gizimdir
sularýnýza gömülsün isterim
dilerim belanýz olsun
neyleyeyim
oturup kendi içime
çadýrlar kurup bozdum
kalabalýk otobüslerde yanýbaþýnýzda tozlandým
ne zaman maceraya atýlsam
uçurtmasý meneviþli çocuk olarak
hayat hiç konuþmamýþ ölülerdi
gelmeyeni ve gideni oðul oðul sayýklayan
zemberegi boþalmýþ
þarkýsý daðýlmýþ
bulutlardan isyan büyüten
içine durmadan þimþek dolan bir saat gibiyim
oturmuþ taným arýyorum boþluða
boþluk...
bulamayanlarýn tanrýsý
ne kadar yalansýnýz
en az mutlu ülkeler kadar
biri baðýracak olsa içinizde
korkuyla toplanýyor eliniz
neye baþlasam
bezgin bir tren oluyor
neden mahçup oluyorum size düþen güneþe
ölüler soldukça mahçup olunur mu
sizden deðilim
yurdu çiçeðe ayarlý cingenenin biriyim
sizden deðilim
damarým hesapsýz baskaldýrýlara ayarlý
kurulup gecenin sesine
sadece duyumsamak istiyorum
içinize sokulan riyanýn ürküsünü
uykuyla kendinizi vuruþunuzu
tam olan her þey gibi sevimsizsiniz
bölünmemiþ merhaba
gülünmemiþ oyun
sevilmemiþ þiir
öpülmemiþ sevgili
taþmamýþ isyan
ne varsa tabiattan size akan
aðý boþ çeken balýkçý gibi
kulaðýnýza çan çan dolarak
küfrediyorum orta yerinize
kaç ömür bizden
cemreyi düþürmek için avlunuza
kendi baharýný kýrptý güneþ güneþ
delikdeþik mevsimler gibiyim
rüzgar hanginizden esse
bir çocuðu annesine kavuþturuyorum
sizden deðilim
tutup korkulara dizeceksiniz beni
köhne, çürümüþ duvarýnýzýn önünde
namlularýnýz ýþýl ýþýl
gözleriniz mahmur
gözleriniz
üzerine mil çekilmiþ yollar gibi
ant olsun
azap aðýtlarý yazacaðým tarihinize
alnýnýz katrana bulansýn
hangi mevsimde
kaç yaþýnda ölsem yetmiyor
alýnmamýþ ekmekler gibisiniz
K.Y.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.