Ah! Dar-ý dünya, Akbabalar gibi dönüyor baþýmda. Azalýyor ömrüm, Azalýyor yaþadýklarým, Her saatin sonunda, Bir baþka saat sanýrdým. Susuyor artýk ateþten kalbim. Susuyor artýk ateþten kalbim.
Zaman kanýmda, Zehir gibi ilerliyor. Dün Eylül, Bugün Ekim, Yarýn Kasým. Takvimden birer birer, Ömrümün kaleleri düþüyor. Toprak çekimi, Günden güne artýyor mu ne? Yýllar ayaklarýmda sanki pranga, Nasýlda koþup oynuyor çocuklar. Yoruldum artýk bitsin, Bedenimi yüklenip yürüdüðüm yollar.
Zaman kaným, Týk týk damlýyor. Ýlkbaharda çekindiðim, Küçüklük resmim bile soluyor. Titrek ellerim, Hangi melodiye ritim tutar? Alnýmdaki mýsralar, Gittikçe derinleþiyorlar... Hayatýn kýyýsýnda bir park, Mevsim biraz sonbahar.
Sefa MERT Sosyal Medyada Paylaşın:
Sefa Mert Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.