Bir kiraz aðacý gibiydi gençlik, Önce filizi sürgünler gibi umutlarla donanýr Ve sonra bembeyaz çiçeklerle gelinler gibi giyinip Bütün ilkbaharlarda gerçek baharý yaþardý. Ne sevdâlarla dolardý delikanlý gönlümüz, Karpuz kabuðu düþmeden, kaçamak girilen denizler serinliðinde Ve sevgiliyle paylaþtýðýmýz bir þiþe gazoz ferahlýðýnda... Hem, hep ’seviyor’ çýkardý o zamanlar Papatya fallarýnda...
Sonra yýllar sýcak yazlarý getirdi üzüm baðlarýna, Kavuniçi günbatýmlarýyla geldi anason kokan akþamlar. Saman yolunda gezmeler, gözlere düþen yýldýzlar, Gökyüzümü baþtanbaþa huzur mavisi gördüðüm, Ömrün yasemin ve hanýmeli kokan mevsimi... Aðustos böceðini oynadýðýmýz yaþlar Ve sevgiliyle birlikte söylenen nihavent þarkýlar...
Koca bir çýnarýn bakýr rengi yapraklarýnda tanýdým güzü, Çoluk-çocuk, iþ-güç... Akþamlar, þimdi bir þölen müjdesi deðil, Gri bir sessizlik bulutu gibi örterken gündüzü, Yorgun ve endiþeliydi içimdeki çocuðun yüzü. Ömrün hazan mevsimiydi, Bahçelere hercai menekþelerin hüznü sinmiþti, Eylül mehtabý vardý ama Sevgiliyle söylenen þarkýlarýn sesi dinmiþti.
Derken, mahzun yüzlü bir güz güneþi gibi Sen doðuverdin sabahlarýma; Þafaklar, mutlu þarkýlarla aydýnlandý hep. O mahzun yüzlü menekþelerin yanýnda Kýpkýzýl güz gülleri açtý, Yýllar sonra dilime hep Sevdâ þiirleri dolaþtý.
Oysa mümkün deðilmiþ doðaya karþý durmak, Her mevsimi, gereði kadar yaþamak lâzýmmýþ Hazan mevsiminde mutluluk aramak ne büyük yanlýþ Hele; Baþucumda yalancý bir güneþin ardýna gizlenmiþ,beklerken Yüreðimi titreten bir kara kýþ...
Ünal Beþkese
Sosyal Medyada Paylaşın:
ünal beşkese Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.