İbrahim Ozan Vural

EN ÇOKTA


En çokta,
Kalabalığın içindeki yalnızlık koyar insana.
Çöldeki,görüpde içimediğin su gibi.

En çokta,
Hasretin sızlatır içimi,
Bilmiyorum, merhem dindirir mi ateşimi.

En çokta,
Önüne aldıklarının, sırtından vurması koyar insana.
Sanki dost değil de, düşman demişsin gibi.

En çokta,
Baş tacı yaptıklarının düşer gözünden.
Bilmiyorum, kim, nereyi hak etti.

En çokta,
Sevdanın ateşi yakar yüreğimi.
Suyun söndüremediği yangın gibi.

En çokta,
Selamını esirgeyenler üzer seni.
Selamını aldığında mutlu olmuş gibi.
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.