Dört ayrý pencereden bakýyorum þimdi sana sevgili yanlýz kalmýþ dört duvar arasýnda.
Önce bir bahar gibi ömrüme tüm güzelliklerini sunuyorsun önüme. Kayýsý aðaçlarýnýn henüz yeni açmakta olan kar tanesi çiçeklerin kokusu mutluluðuma eþlik ediyor.
Sonra yaz gelir ardýndan ýþýl ýþýl güneþi ile. Önce senin gülüþün ýsýtýr içimi sonra güneþ eþlik eder ardý sýra.
Bir sonbahar çöker içime parkta oturduðumuz banklarýn üstünde kalmýþ gülüþün ve sararmýþ yapraklar almýþ yerini.. Solmuþ güllerin suya ihtiyaç duyduðu gibi; Bende hafýzam da kalmýþ bir miktar gülüþün ile avuturum kendimi.
Ve kýþ gelir ömrüme sessizlik takip eder gecenin sensiz kalmýþlýðýnda. Ben ise beklemelerdeyim hâlâ belki gelirsin diye bir sabah ayazýnda.
Dört mevsim seni anlatmak zordur sevgili bilirim. Çünkü daha dört mevsim yaþamadým seni en çokta buna üzülmekteyim. Sen yine de aklýndan çýkarma sevdiðim, dört mevsimin her köþesinde hâlâ seni eskisi gibi sevmekteyim. Ve ben seni bir b/aþk/ a özlemekteyim.
Vuslata Yolcu
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sadece Şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.